۱۳۹۴ آبان ۱۲, سه‌شنبه

سکوت درون _ قسمت شانزدهم(شاهد بودن یا عدم قضاوت)

روشی برای متوقف کردن گفتگوی درونی :

7- شاهد بودن(عدم قضاوت)

شاهد بودن یعنی آدم درباره هیچ چیز نمی تواند داوری کند. یعنی با "دیدنی جاودانی" سروکار دارد که معنایش تقریبا هیچ پیشداوری نداشتن است.
«در اوایل مسیر خیلی سخت است که سکوت را به عنوان یک تمرین اداره کرد، زیرا به محض اینکه ما عدم حضور افکار را تشخیص دهیم یک صدای موذی ریز برای انجام آن به ما تبریک می‌گوید. و به این ترتیب حالت سکوت از دست می‌رود.
مشکل زمانی رخ می‌دهد که شما هدف ساحران را تبدیل به یک ایده می‌کنید. مفهوم سکوت برای ذهن عادتمند به طبقه‌بندی شما بسیار حساس است. معلوم است که شما به صورت شنیداری به تمرین نگاه کرده‌اید،یعنی به عنوان نبودن صدا. اما سکوت در این مورد نیست.
چیزیکه ساحران می‌خواهند ساده‌تر است. آنها تلاش می‌کنند که در مقابل پیشنهادات مقاومت کنند، همین و دیگر هیچ. اگر توانستید که خودتان را صاحب ذهن‌تان کنید و به درستی فکر کنید، بدون قضاوت و یا باورهای نادرست، آنگاه می‌توانید بخشی از طبیعت‌تان را که اهلی شده است لغو نماید، یک پیروزی شگفت. در غیر این‌صورت، شما نخواهید فهمید که تمرین در مورد چه چیزی است.
یکبار که یاد گرفتیم که چگونه از آنها جلوگیری کنیم، بدون اینکه از آنها ناراحت شویم و یا توجه خاصی به آنها دهیم، فرامین ذهن‌مان در بخش درونی ما برای مدتی باقی می‌مانند اما سرانجام آن را ترک خواهند کرد. بنابراین پرسش درمورد رها شدن از آنها نیست بلکه کشتن آنها با خستگی است. _ نقل از کتاب ملاقات با ناوال اثر ارماندو تورز»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر