آنامالای سوامی _ مدیتیشن بر خویش

وقتی که می‌گویم , " بر خویش مدیتیشن کنید "
از شما می خواهم که خویش باشید نه اینکه
درباره‌اش فکر کنید . از آنچه که وقتی که فکرها
متوقف می‌شوند , هشیار باشید . از آگاهی ,
هشیار باشید که منشاء همه ی فکرهای شماست .
آن آگاهی باشید . احساس کنید که این آن چیزی
است که واقعاً هستید . اگر که اینکار را بکنید ,
آنگاه بر خویش مراقبه کرده‌اید . اما اگر که نمی‌توانید
بر آن آگاهی , استوار بمانید , چونکه امیال تان ( Vasanas )
بسیار قوی و بسیار فعال هستند , مفید این است
که فکر "من خویش هستم ; من همه چیز هستم "
را حفظ کنید . اگر که بدین طریق مدیتیشن کنید ,
آن وقت با امیال که خود - هشیاری شما را مسدود
می‌کنند اشتراک مساعی نمی‌کنید . اگر که با آن‌ها
همکاری نکنید , دیرتر یا زودتر محکوم به رفتن هستند .
اگر این متد شما را جذب نمی‌کند , پس فقط ذهن
را با تمامی توجه , خیره شوید . هر زمانی که ذهن
سرگردان می‌شود از آن هشیار باشید . بنگرید که
چگونه فکرها با یکدیگر مرتبط هستند و بنگرید که
چگونه این شبه که ذهن نام دارد , همه ی فکرهای تان
را حفظ کرده می‌گوید که " این فکر من است ."
راههای ذهن را بدون آنکه به هیچ وجهی خود را با
آن هویت دهید خیره شوید . اگر که به ذهن خود
توجه کامل بدون دلبستگی را مبذول کنید شروع می‌
کنید به درک کردن پوچی همه ی فعالیت‌های ذهنی .
به ذهن خیره شوید که به اینجا و آنجا سرگردان
می‌شود , به جستجوی مسائل یا تصورات بی‌فایده
و غیر ضروری که در نهایت فقط بدبختی برای خود
خلق می‌کند می‌رود . نگریستن به ذهن , به ما
شناختی از گذار داخلی اش را می‌دهد . او به ما
ابزاری برای منفصل باقی ماندن از همه ی فکرهای مان
می‌دهد . بطور قطع اگر که به اندازه ی کافی سخت
کوش باشیم , این به ما توانایی باقی ماندن به
مثابه ی آگاهی غیر متأثر از افکار فانی را می‌دهد .

آنامالای سوامی
Annamalai Swami

منبع: https://www.facebook.com/Nissargadatta/