حرکات تنسگریتی که به متوقف کردن گفتگوی درونی کمک می کند:
حرکت تنسگریتی شماره 11 (ترسیم زاویه ای تند با دستها در جلوی چهره):
زانوها صاف است و زردپی ها تا آنجا که ممکن است کشیده می شوند. تنه به جلو خم شده و سر تقریبا همسطح با زانوها است. دستها در جلو بدن تکان می خورد و مکررا از عقب به جلو حرکت می کند. سپس زاویه ای تند رسم می کنند که راس آن در جلوی چهره است.
حرکت تنسگریتی شماره 12 (ترسیم دایره انرژی بین پاها، در جلو بدن):
زانوها در حالی که زردپی پشت آنها تا آنجا که ممکن است کشیده شده، صاف نگاه داشته می شوند. تنه به جلو خم شده است و سر تقریبا همسطح زانوها است. دستها در جلوی بدن آویزان است. آنها در مچ بر روی هم گذاشته می شوند، ساعد چپ بر بالای ساعد راست قرار می گیرد. دستها روی هم افتاده و بین پاها به طرف عقب تاب می خورند. از آنجا هر یک دایره ای بیرونی در جهت جلو چهره رسم می کنند. بعد از یک دور کامل، دستها در جلوی بدن قرار می گیرند و مچ چپ بر روی مچ راست است. از آنجا با مچ هایی که مثل حالت اولیه روی یکدیگر قرار گرفته اند، دو دایره درونی می زنند که بین پاها خاتمه می یابد.
آنگاه مچ راست بر روی مچ چپ قرار داده می شود و همین حرکات مجددا تکرار می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر