تمرین: مرحله چهارم
هر کس موفق شود در هر لحظه ای که اراده کند به سرعت و بسیار راحت حداقل 5 دقیقه جریان فکری خود را قطع کند، به زودی به مرحله ی تجرید مطلق نزدیک می شود. برای 5 تا 10 و حتی 20 دقیقه کاملا جریان فکر خود را قطع می کند. برخی از نویسندگان تجرید را "خلا ذهنی" نیز نامیده اند. توصیه می کنم که مدت انقطاع فکر را طی تمرین ها به حدود سی دقیقه برسانید.
بدین ترتیب اعتماد، قدرت و دقت گرانبهایی برای مهار فعالیت روانی و موثر خود به دست می آورید. هنگامی که خواننده موفق شود طبق اراده ی خود جریان افکارش را قطع کند پس می تواند از رسوخ هرگونه تصویر ذهنی نامطلوب به ذهن خود نیز جلوگیری کند. از این به بعد فقط اندیشه های فعال، استوار، نیرومند و راستی و درستی را می پذیرد. بدین ترتیب هرگونه حس خصومت نسبت به دیگران را بچگانه و پوچ می شمارد.
لازم است به خوانندگان متذکر شوم که حالت بروز احساسات باطنی که بسیار سبک است و پس از حالت تجرید و از خود بی خودی طولانی پیش می آید، نه غیرطبیعی است و نه ترسناک. حتی به هنگام خواب طبیعی نیز کم و بیش و به طور ناخودآگاه مقداری از احساسات و عواطف ما ابراز می شود.
باز هم یادآور می شویم که در همان نخستین مراحل تمرین ممکن است موانع موجود، احساس یاس و ناامیدی را در نوآموز پدید آورند. مانع اول، حرکات غیرارادی بدن است که در حین تمرین آرمیدگی روی می دهند و مانع انبساط کامل عضلات می شوند. لازم نیست برای رفع این حالت به خود فشار آورید ولی هر روز سعی کنید با کاهش اضطراب، این حرکات غیرارادی را کمتر کنید تا در نهایت به آرمیدگی و بی حرکتی کامل دست یابید. مانع دومی که وجود دارد این است که نوآموزان به محض اینکه شروع به شل کردن عضلات می کنند احساس خواب مقاومت ناپذیری بر آنها چیره می شود. برای رفع این مشکل شب ها به اندازه کافی بخوابید و معمولا هشت ساعت خواب شبانه برای همه کافی است مگر اینکه کاری فوق العاده خسته کننده داشته باشید. البته یک ساعت خواب روزانه هم انجام تمرین ها را آسان تر می کند.
با تمرین تجرید می توان به تسلط بر نفس دست یافت. سپس در پرتو آن می توان عواطف، انگیزه ها و تخیلات را تنظیم کرد و به عقیده ی من این امر می تواند وسیله ی معالجه بسیاری از بیماری های عصبی و حتی جسمانی باشد. به علاوه آگاهی از چگونگی افکار خود تا حدی که بتوان آن را به میل و اراده خود قطع کرد، باعث می شود که بتوانیم تمرکز ارادی فکر را برای مدتی طولانی و روی هر سوژه ای که بخواهیم، به ویژه بر تصویر ذهنی نتیجه ای دلخواه یا اعمال نفوذی ارزنده به دست آوریم. خواننده بدون شک از اثرات شگفت انگیز تمرکز فکر آگاهی دارد.
گذشته از این، تسلط بر نفس برای افزایش نیرو، تقویت قدرت انتقال امواج نفوذ نامریی(مانیتیسم) و عینیت بخشیدن به افکار از درون به برون یا از باطن به ظاهر ضرورت کامل دارد.
پایان
مانیتیسم شخصی _ پل ژاگو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر