معمولا در 95 درصد موارد خواننده فکر می کند که با اولین تمرین موفق به انجام این کار خواهد شد اما در واقع تا به حال موردی را نمی شناسم که قبل از 150 تا 200 بار تلاش جدی توانسته باشد فکر خود را معلق کند. فکر کردن به هیچ چیز؟ این به نظر عجیب و حتی غیرممکن می رسد اما باید بدانیم که شخص متفکر، فکر و موضوع آن سه عنصر جدای از هم هستند. معمولا شخص متفکر تحت سلطه ی فکر خود قرار می گیرد که این حالت در تمام افرادی که با تربیت روانی ناآشنا هستند به چشم می خورد. اما ما قصد داریم فکر را تحت سلطه ی شخص متفکر در آوریم و در این راه تمرین کلاسیکی که "انزوا" یا "شب روانی" یا "بازگشت سکوت" نامیده می شود به ما این امکان را خواهد داد تا نتیجه ای را که به دنبال آن هستیم به دست آوریم.
در مرحله اول در یک وضعیت راحت و با آرامش عضلانی نشسته یا دراز بکشید. در ابتدای کار سعی نکنید که فکر کردن را متوقف کنید، بلکه منحصرا به رها کردن عضلات و حفظ بی حرکتی درست مانند یک قطعه لاستیک نرم در حالت شل و رها بپردازید. لازم به تذکر نیست که سکوت و تاریکی نیز شما را در به دست آوردن این نتیجه به مقدار قابل ملاحظه ای یاری خواهد کرد.
پس از ده یا یازده دقیقه بی حرکتی از توجه به تصاویر و افکاری که در ذهنتان به وجود می آیند خودداری کرده و یک حالت روحی بی توجه را حفظ کنید. تصور کنید که هر سلسله افکاری که به ذهن شما می آیند در واقع مانند یک صحنه نمایش بی ارزش هستند. به خود بگویید که برایم فرقی نمی کند، من به آنها علاقه ای ندارم. چشمها را به صورت نیمه بسته نگاه داشته و تصور کنید که اطراف بدن خود را می بینید و در این حالت خود را محدود کنید.
پس از ده یا بیست بار تمرین مشاهده خواهید کرد که احساس سبکی و کم وزنی و معلق شدن افکار به مدت 5، 10 تا 15 ثانیه به شما دست می دهد. سپس با تکرار روزانه ی این تمرین مدت این تعلیق به 1، 2 یا 3 دقیقه خواهد رسید و پس از مدتی قادر خواهید بود 10 تا 15 دقیقه به هیچ چیز فکر نکنید.
حالت "شب روانی" در بسته ترین توجهات که در نقطه پایانی تظاهر می کند متوقف می شود. به دنبال آن احساس استراحت و افزایش انرژی نیز به وجود خواهد آمد. با کمی آموزش امکان منزوی شدن با سرعت زیاد در میان جمع و ازدحام را به دست خواهید آورد. در این مرحله تنها قصد "بازگشت به خود" کافی است تا شما افکاری را که در حال غلیان هستند کنار بگذارید.
یکی از رایجترین موانعی که در جریان این تمرین مشاهده می شود این است که افراد در اوایل آن به خواب می روند. اما حتی در این مورد نیز تکرار منظم تمرین به نتیجه ی مورد نظر خواهد انجامید. این را نیز باید اضافه کنم که اگر خواب شبانه عمیق، منظم و به اندازه ی کافی طولانی باشد معلق کردن فکر باعث ایجاد خواب نخواهد شد.
از کتاب "تاثیر از فاصله"_ پل ژاگو(روانشناس نامدار فرانسوی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر