نیروی حال _ قسمت هشتم و آخر(توجه به فضای خالی و احساس یگانگی کردن)

راهی به سوی سکوت درون

توجه به فضای خالی و احساس یگانگی کردن

از آنجا که صدا بدون سکوت نمی تواند معنی داشته باشد، اشیاء نیز بدون "خلاء" یا فضای خالی نمی توانند موجود باشند. دانشمندان پی برده اند که همه چیز از خلاء بوجود آمده است و طبق جمله ای از هارت سوترا در یکی از باستانی ترین متون بودایی، "جوهره همه چیز، تهی است". اگر فضای خالی بین اتم ها را نادیده بگیریم و آنها را در کنار یکدیگر قرار بدهیم، از بدن انسان تقریبا هیچ باقی نمی ماند، و می توان با تقریب گفت که انسان تقریبا هیچ است! می توان فضا و سکوت بیرونی را معادل فضا(آگاهی) و سکوت درونی دانست که آرام، پایدار، متعادل، خلاق و بی نهایت زاینده هستند. پس بدیهی است کسانی که خود را با فرم مادی هویت می بخشند همواره در حالتی از ترس، عدم تعادل و آشفتگی به سر می برند. شما نمی توانید همزمان هم فکر کنید و هم از فضای خالی(خلاء) بیرونی نیز آگاه باشید. در نتیجه توجه خود را از اشیاء بگیرید و به فضای خالی(خلاء) معطوف کنید، به آن فکر نکنید بلکه احساسش کنید. در حین این کار تغییری در آگاهی شما رخ می دهد. زیرا همزمان که توجه خود را از اشیاء به خلاء معطوف می کنید، همتایان درونی آن یعنی سوژه های ذهنی نیز جای خود را به سکوت درونی می دهند. همه چیز از هیچ آغاز و در هیچ نیز پایان می یابد.

یکی از دستاوردهای علم امروزی کشف این نکته است که مشاهده کننده از مشاهده شونده جدا نیست و هر دو در حالت یگانگی به سر می برند و این چیزی است که از هزاران سال پیش شناخته شده بوده است. در جهانی زندگی می کنیم که مخلوق ذهن خود ماست و اگر جدایی بین مخلوقات دیده می شود باز هم توهمی است که زاده ذهن خود ما می باشد. هنگامی که بتوانیم این یگانگی بین همه کس و همه چیز را احساس کنیم، آن موقع است که دیگر احساساتی چون خشم، تنفر، لذت، خوبی و بدی و... وجود نخواهند داشت و تضادها رنگ خواهند باخت و ذهن با از دست دادن این ابزارهایش، دیگر امکانی برای دخالت مخرب خود در آگاهی ما نخواهد داشت و ما به تجربه هستی و حضور در لحظه حال موفق خواهیم شد.

منبع: کتاب نیروی حال، اکهارت تله، با ترجمه خانم غزال رمضانی

پایان