وقتی که ذهن آزاد از همه ی محتویاتش ,
از همه ی فکر مشروطش باشد , وارد
خلوت سکوت می‌شود . آن سکوت فقط
وقتی بروز می‌کند که انسان محدودیتهای
فکر خود را ببیند . وقتی که آدم ببیند که
افکار او حقیقت , صلح یا آزادی را نخواهند
آورد , وضعیتی طبیعی از سکوت و وضوح
نمایان می‌شود . و در آن سکوت , خلوتی
بنیادین است , زیرا که آدم دیگر در جستجوی
رابطه ی سودمند بیشتری با فکر یا با احساسات
همراه آن , که از فکر مشتق می‌شوند نیست .
از همه ی فکر مشروطش باشد , وارد
خلوت سکوت می‌شود . آن سکوت فقط
وقتی بروز می‌کند که انسان محدودیتهای
فکر خود را ببیند . وقتی که آدم ببیند که
افکار او حقیقت , صلح یا آزادی را نخواهند
آورد , وضعیتی طبیعی از سکوت و وضوح
نمایان می‌شود . و در آن سکوت , خلوتی
بنیادین است , زیرا که آدم دیگر در جستجوی
رابطه ی سودمند بیشتری با فکر یا با احساسات
همراه آن , که از فکر مشتق می‌شوند نیست .
آدیا شانتی
Adyashanti
Adyashanti
منبع: https://www.facebook.com/Nissargadatta
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر